De buurman

De buurman wilde met me praten. Het begon met een appje waarop ik niet wist hoe te reageren. Daarom stuurde ik maar niets terug.

Hooooi Als jij je bad vult hoor ik 20 minuten de waterleiding lopen met een soort van zzzzzzmmmm Heel irritant. Kan jij niet helpen. Maar is vaak vanwege je badfetish. Ik stel binnenkort een oplossing voor want gezoem ben ik nu beu. Sorry……

Met binnenkort bedoelde hij twee dagen later.
Salut ben je zo thuis, ff voor een babbeltje?” appte hij. En: “Ik heb ook ideejen. Voor mijn ietwat bozige berichtje v laatst….

Ik zag voor me dat ik met een lampetkan in de weer moest.

Er werd op mijn voordeur geklopt. “Kan ik even binnenkomen?”

Hij verontschuldigde zich direct voor zijn lip. Ik zag een grote donkere korst.
“Koortslip?”, vroeg ik.
“Nee, ik heb me verbrand aan een bitterbal zaterdagavond.”
“Een eerstegraadsbrandwond dus”, grapte ik.
“Nou, serieus. Een tweedegraadsbrandwond. Ik kreeg van het horecapersoneel een drankje aangeboden, maar ja, wat kunnen ze verder doen… Kreeg een wijntje. Zo gaan die dingen.” Hij maakte er een wegwuifgebaar bij.
Ik dacht aan een spreekwoord dat mijn vader me heeft geleerd: beter te hard geblazen dan de mond gebrand. Het leek me de verantwoordelijkheid van de consument; dat blazen.

We liepen verder. “O, god ja, ik moet ook nog opruimen”, zei hij toen hij de woonkamer in keek.

Ik wees naar de bank, als uitnodiging om erop te zitten. Hij pakte een boek dat naast hem lag. “Leuke schrijver, Michel Houellebecq! Ben je deze aan het lezen?”
“Net begonnen”, zei ik.
“Leuk! Goede schrijver. Gehoord althans, heb niks van hem gelezen.”

Maar goed, het probleem. Iedere keer als ik in bad ging –elke avond- hoorde hij de waterleidingen onder zijn vloer rommelen. Een heel vervelend geluid. Hij stond op en liep naar mijn slaapkamer om daar op de muren te kloppen. “Ja, volgens mij lopen ze hier ook door”, zei hij. “Ik lijk wel een makelaar, joh.”

“Wat we kunnen doen: ik laat Casper er even naar kijken, de Cv-monteur.” De kosten waren op zijn rekening. Het moest geen heel gedoetje worden, maar als het even kon zag-ie graag dat de leidingen werden verlegd.

“Heb jij nog last gehad van mij, lately?” vroeg hij toen hij achterstevoren naar de deur liep. “Nee? Niks speciaals gehoord?” Ik schudde van niet.

Ik had allang gehoord dat hij een nieuwe vriend had.

5 thoughts on “De buurman

Laat een antwoord achter aan stephaniehoogenberk Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *