Deze column verscheen eerder in de Volkskrant ter promotie van mijn boek
Ik zat aan een rond tafeltje in een wijnbar, te wachten op een vriend. De vorige
keer dat ik hem zag vertelde ik dat mijn redacteur altijd te laat kwam – de
laatste keer een halfuur, ik vermoedde dat ze dit niet bij grotere schrijvers deed en dat ik het moeilijk vond om daar iets van te zeggen. Waarop hij zei: ‘Maar je bent zelf ook altijd te laat.’
Nu was ik op tijd, ik zat al achter een glas Riesling.
Toen hij binnenkwam stond ik op om hem een kus te geven en in een moment
van blijdschap zei ik: ‘Ha meid!’
Ik zat in een fase waarin ik iedereen die op mijn pad kwam ‘meid’ noemde.
Een vriendin zat in dezelfde fase: zij had een boom van een vent die een
tuinmeubelset kwam ophalen via marktplaats een ‘handige meid’ genoemd
toen hij hem in één keer in zijn achterbak schoof.
Zij en ik zaten in een appgroep met onze gezamenlijke, 73-jarige vriend Henk,
waarin we vaak ‘meiden’ gebruikten als aanhef. Henk deed gewoon mee en zei
dingen over zichzelf als: ‘Deze meid gaat naar bed’.
In een reflex had ik het nu tegen deze vriend gezegd. Ik was misschien een
beetje doorgeslagen.
De vriend in kwestie reageerde niet, ging zitten, en zei kwaad: ‘Steef. Ik ben
geen meid, oké?’ En na een korte stilte: ‘Ik ga jou ook geen gozer noemen.’
Ik pakte snel de menukaart en bekeek aandachtig wat ze nog meer hadden aan
wijnen.
Hadden mensen het gehoord? Ik keek subtiel naar het tafeltje naast me.
Toen ik hem later op de avond weer eens iets over mijn redacteur vertelde, dat
ik haar vaak dingen vertelde die ik eigenlijk niet kwijt wilde, schudde hij lichtjes
met zijn hoofd en zei: ‘Waarom doe je dat dan?’
Ineens vielen de schellen me van de ogen, dit soort vragen waren de reden dat
ik me zo slecht voelde na onze afspraken. Dostojevski zei het al: ‘Mensen
vinden het daadwerkelijk fijn hun vrienden vernederd te zien.’
Waarmee ik het volgende wil meegeven: is er iemand in je vriendenkring met
wie de afspraak keer op keer tegenvalt, maar kun je maar moeilijk onder
woorden brengen waarom? Ga voor één keer op je gevoel af. En heb het op
verjaardagen eens vaker over verbroken vriendschappen. Iedereen heeft er
een en de schaamte erover is vaak groter dan bij een bedrogen geliefde.
Loop al je vrienden nog eens na. En zeg dit jaar tenminste één vriendschap op.